I Love U


__########______________________________
____####________________________________
____####________________________________
____####________________________________
____####________________________________
____####________________________________
____####________________________________
____####________________________________
____####_____###_____###________________
__########__#####____#####______________
___________#######__######______________
__________################______________
__________################______________
___________###############______________
____________#############_______________
_____________###########_____###___###__
______________#########______###___###__
_______________#######_______###___###__
________________#####________###___###__
_________________###_________###___###__
__________________#___________#######___

برای تنهایی ات - گمنام

برای تنهایی ات - گمنام


برای تنهایی ات
گریستم
نه بخاطر بوسه
نه بخاطر جسم عریانت
به خاطر خودت
به خاطر زنانگی پاکت
نه بخاطر تنهایی من
نه بخاطر فراموشی
بخاطر به تو اندیشیدن
در لحظات زندگی
به خاطر پاکی کلامت
در اعلام عشق
نه بخاطر جبران خطای دیروز
نه بخاطر قضاوت فردا
بخاطر امروزت
به خاطر هر روزت
نه بخاطر آن شب ها در کنار تو
نه به خاطر امشب
در غیاب تو
بخاطر عشق نهانت
که دنیاییست
بخاطر تنهایی ات
در عین ازدهام
نه بخاطر فریب تو
نه بخاطر ترهم
به خاطر خاطرات دیروز
به خاطر رویاهای فردا
به خاطر تکیه گاهی امن برای تو
بخاطر معمنی آسوده
برای عشق
و تو
گریستن...

دلی دارم در آتش خانه کرده - فایز دشتی

دلی دارم در آتش خانه کرده - فایز دشتی


منم سرگشته حیرانت ای دوست
کنم یکباره جان قربانت ای دوست

تنی نا ساز از شوق وصل کویت
دهم سر بر سر پیمانت ای دوست

دلی دارم در آتش خانه کرده
میان شعله ها کاشانه کرده

دلی دارم که از شوق وصالت
وجودم را زغم ویرانه کرده

من آن آواره بشکسته حالم
زهجرانت بُتا رو به زوالم

منم آن مرغ سرگردان و تنها
پریشان گشته شد یکباره حالم

زِهَر سر بر سر سجاده کردم
دعایی بهر آن دلداده کردم

زحسرت ساغر چشمانم ای دوست
زبان از یکسره از باده کردم

دلا تا کی اسیر یاد یاری؟
زهجر یار تا کی داغ داری؟

بگو تا کی زشوق روی لیلی
تو مجنون پریشان روزگاری؟

پریشانم، پریشان روزگارم
من آن سرگشته ی هجر نگارم

کنون عمریست با امید وصلت
درون سینه آسایش ندارم

زهجرت روز و شب فریاد دارم
زبیدادت دلی ناشاد دارم

درون کوهسار سینه خود
هزاران کشته چون فرهاد دارم

چرا ای نازنینم بی وفایی؟
دمادم با دل من در جفایی

چرا آشفته کردی روزگارم
عزیزم دارد این دل هم خدایی